بگذارید تصور کنیم که کتیبه­ ای با نوشته­ ای عربی برآن، در تولدو [1]پیدا شده، کتیبه­ شناسان اعلان کرده ­اند که نویسنده­ ی آن همان سید حامد بن انجلی[2] ست که سروانتس، دُن کیشوت را از کار او برگرفته­ ست. در این نوشته­ – ی تازه یافت شده – می­خوانیم؛ قهرمان – آواره در جاده­ ها، مسیرها وکوره ­های اسپانیا چنان که شهره ­ی آفاق است، با نیزه­ای در دست و شمشیری بر کمر، که هرکس را به بهانه ­ای به چالش و مبارزه می­ کشید – روزی پس از یکی از نبردهایش درمی ­یابد که مردی را کشته­ است. کتیبه درست از این نقطه شکسته­ شده، پس مسئله در این­جا آشکار می شود؛ حدس یا فرضِ آن­که دُن کیشوت ممکن ست چه واکنش­ه ایی از خود بروز داده باشد؟!
روزی پس از یکی از نبردهایش درمی ­یابد که مردی را کشته­ است. کتیبه درست از این نقطه شکسته­ شده، پس مسئله در این­جا آشکار می شود؛ حدس یا فرضِ آن­که دُن کیشوت ممکن ست چه واکنش­ه ایی از خود بروز داده باشد.